λαθρηδίς

λαθρηδίς (Α)

επίρρ. λάθρα, κρυφά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λάθρη + επιρρμ. κατάλ. -δίς (πρβλ. αιφνη-δίς, στοιχη-δίς)].